Kraków

W Krakowie żyję od ponad 2 lat, choć już wcześniej miasto to było mi bardzo bliskie. Teraz wiąże mnie z nim praca, przyjaciele, miłość, a do niedawna wiązały również studia.

Moje postanowienie noworoczne (jedno z wielu – jak co roku) to eksploracja krakowskich zakątków, tak gdyby było miastem, do którego przyjechałam w roli podróżnika.

Zastanawiające, że jeśli jedziemy w obce miejsce na kilka dni, spinamy się by zobaczyć jak najwięcej w jak najkrótszym czasie, nie omijając żadnej uliczki, muzeum, placu, ani kawiarni. Natomiast w mieście, w którym mieszkamy, takie sprawy odkłada się na później. Owszem, oczywiście liczne spacery krakowskimi uliczkami, odkrywanie nowych kawiarenek, przesiadywanie nad Wisłą (nie wspominając o turystycznych „must visit” – Wawel, Sukiennice itp.) były obowiązkowymi punktami pierwszych miesięcy mieszkania w tym mieście, jednak mam wrażenie, że to wciąż mało. Tak więc w tym roku, póki jeszcze nie wywiało mnie w inne miejsce muszę poznać Kraków. Aparat w dłoń i w drogę. Kilka fotografii z zeszłego roku – z okresu wczesnojesiennego odnalazłam i dzielę się nimi poniżej.

Pamiętam mój pierwszy wieczór – choć bywałam tu już wcześniej wielokrotnie u przyjaciół, pierwsza noc w roli „mieszkanki” Krakowa była osobliwa. Po pobieżnym wypakowaniu rzeczy wskoczyłam w tramwaj jadący do centrum i pognałam na Rynek, by napawać  się widokiem miasta, które od tej pory miało być moim domem. Nie mogłam się nasycić świadomością, że otwiera się przede mną nowy rozdział, czułam, że pewne drzwi za sobą zamknęłam, a otworem stoją nowe, których progu jeszcze nie przekroczyłam. Już chciałam wiedzieć co mnie czeka, jakich ludzi poznam, co będę tam robić…

Agnieszka