Humans of New York to popularna strona internetowa, prowadzona przez Brandona. Po tym, jak stracił pracę, postanowił przenieść się do Nowego Jorku i robić portrety obcych ludzi na ulicy. Jego mama nie była zbyt zadowolona z tej decyzji, ale z czasem okazało się to dobrą inicjatywą. Nie tylko wykonał tysiące portretów, opisał kilkadziesiąc (może już kilkaset?) historii, ale poznał wspaniałych ludzi.
Dla mnie to kolejny przykład odwagi. Ile razy każde z nas miało w głowie pomysł, który może nie miał zapisanego w sobie biznesplanu, sposoby na zarabianie, a był po prostu „projektem-ja”? Mam na myśli coś, co chcielibyśmy zrobić z serca, z odruchu. Czujemy przypływ motywacji, widzimy oczami wyobraźni wspaniałość naszej idei. Lecz mija dzień, może nawet dzielimy się pomysłem z kilkoma osobami i nasza energia gdzieś ucieka, a w jej miejsce przypływają pytania typu „NO ALE…” (…kto to będzie czytał? …komu się to spodoba? …co ja z tego będe miał? …przecież na tym nie zarobię. …przecież się na tym nie znam …musiałbym znaleźć kogoś do pomocy. itp. itd.). Ile razy to przerabiałeś/aś?
Myślę sobie, że czasami po prostu warto dać się ponieść. Sama należę do osób, którym wpadają średnio 3 wspaniałomyślne pomysły do głowy w ciągu dnia. Jak szybko przypływają, tak szybko odchodzą. Od kilku miesięcy jednak czuję się inaczej, coś we mnie wzbiera i czuję coraz większą potrzebę realizowania swojego własnego poletka. Nawet jeśli coś ma być tylko (lub aż!) Twoją pasją, nie dającą złotówek, z czasem może okazać się to najlepszym krokiem w Twojej przyszłej karierze zawodowej. Nigdy nie wiesz kto Cię może zauważyć. Kto może potrzebować takiego kogoś jak Ty. Lub jak potoczą się Twoje historie. Myślę, że grunt to po prostu zacząć TO robić. To o czym myślisz, skupić się na tym i nie myśleć o cyferkach. Czy satysfakcja zrealizowania własnego projektu (czymkolwiek by nie był) nie jest wystarczającą satysfakcją? Nawet jeśli nie wyszło perfekcyjnie, w obecnych czasach warto pokazać to ludziom. Doszkalać. Zbierać opinie. Poznawać ludzi, którzy robią coś podobnego. Inspirować się nimi i inspirować innych.
Rozpisałam się, a miało być o Humans of New York. Choć ta inicjatywa jest tylko pretekstem do głębszych rozważań. Osobiście wpadłam na tę stronę na Facebooku (link). Jednak inicjatywa powstała od strony www i doczekała się nawet drukowanej publikacji w postaci książki (do kupienia tutaj). Krótko mówiąc uważam, że Brandon wykonuje kawał wspaniałej roboty. Wolę załączyć jego stronę, poczytać inspirujące historie zwykłych ludzi, których mijamy (mijałabym, gdybym mieszkała w NY). Lepsze niż Pudel ;) A na pewno więcej z tego wyniesiecie.
Inne miasta również doczekały się swojego ‚Humans of’. I tak na Facebooku pooglądać możemy Humans of Paris, Humans of Rome, Humans of India, Humans of Amsterdam, Humans of London (szkoda, że tak słabo aktualizowane, w porównaniu do Humans of NY, który ma kilka postów dziennie, Humans of London to martwy profil). Nie mogę doczekać się krakowskiego odpowiednika (wymowna aluzja do Mad, just do it bejb!).
Ponieważ wpisów na Humand of NY jest tak wiele, że postanowiłam wybrać najciekawsze (subiektywnie) tylko z tego roku (styczeń/luty). Z polskim tłumaczeniem. Kto nie widział, nie wie, nie zna, niech czyta i dzieli się przemyśleniami :)
Miłego tygodnia Humans of wherever you are.
"On zawsze robi 'małe rzeczy (red. sprawia małe przyjemności)." "Na przykład jakie?" "Usłyszał jak mówiłam, że chcę sprawdzić ten sklep z antykami. Na Walentynki, poszedł tam i znalazł kolekcję starych pocztówek vintage. Znalazł jedną z 1920 roku, która akurat miała ręcznie napisane życzenia walentynkowe. I kupił ją dla mnie." "He's always doing small things." "What's an example of a small thing?" "He heard me say that I wanted to check out this antique store. So for Valentine's Day, he went there and found out that they had a collection of old,vintage postcards. He discovered one from the 1920's that actually had a handwritten Valentine's Day note. And he got it for me."
"Moja żona opuściła mnie i wyjechała do Georgii" "Dlaczego to zrobiła?" "Po prostu oddaliliśmy się od siebie. Mogę polecić zawieranie małżeństwa tak późno, jak tylko możecie. Wzięliśmy ślub ponieważ mieliśmy dziecko. Wtedy oboje bardzo się zmieniliśmy, gdyż każde z nas musiało się jeszcze rozwinąć. Powinieneś dać sobie wiele czasu by się rozwijać, by dojrzeć [dosłownie: by 'wzrosnąć'] przed zawarciem związku małżeńskiego". *** "My wife left me and went to Georgia." "Why'd she leave you?" "We'd just grown apart. I'd recommend getting married as late as you can. We got married because we had a baby. Then we both changed a lot, because both of us still had a lot of growing left to do. You should give yourself plenty of time to grow before getting married."
"Miał raka sześć razy. Pokonał raka sześć razy."
"Had cancer six times. Beat cancer six times."
"Nigdy nie traktowałem tego jako pisanie scenariuszy.
Próbowałem robić to co kochałem i nie udało się. Ale najważniejszą rzeczą
jest to, że odnalazłem powody do lubienia każdej pracy,
którą wykonywałem od tamtej pory.
Mój przyjaciel popełnił niedawno samobójstwo. Rozciął sobie żyły w wannie.
Wiesz co mi raz powiedział?
Rzekł: 'Zazdroszczę ci bo potrafisz znaleźć powód
by cieszyć się każdą wybraną przez siebie czynnością.'"
"I never made it as a screenwriter.
I tried to do what I loved
and I failed.
But the important thing is,
I've found reasons to like every job I've done since then.
I had a friend who committed suicide recently.
He opened up
his wrists in a bathtub.
You know what he said to me once?
He said: 'I'm jealous of you because
you can find a reason
to enjoy anything you choose to do."
"Próbuję dowiedzieć się czym są moje marzenia."
"I'm trying to figure out what my dreams are."
"Mam około osiemdziesiąt lat. Nie mam zamiaru mówić ile dokładnie mam lat,
bo moi znajomi mogą to zobaczyć.
Ale ważną rzeczą jest to, aby się ruszać!
Właśnie wracam z Carnegie Hall (red. miejsce koncertowo-eventowe),
wczoraj przepłynęłam ćwierć mili.
Ale to jest nic.
Dwa lata temu byłam w Syrri gdy Egipt był wysadzany w powietrze."
"I'm around eighty years old. I'm not going to say
exactly how old because my friends
might see this. But the important thing
is to keep moving! I just got back from
Carnegie Hall, and yesterday I swam a quarter
mile. But that's nothing. Two years ago I was in
Syria when Egypt blew up."
"Bez względu na to co sądzisz o religii, zapewnia to przestrzeń
do refleksji nad tym, jak mali jesteśmy.
Obecnie ta religia jest coraz bardziej wycofywana
ze społeczeństwo,
ludzie muszą wziąć na siebie kwestię
refleksji nad miejscem ludzkości we wszechświecie.
Nawet jeśli to oznacza tylko 'odzoomowanie' (oddalanie)
na Google Maps, dopóki stajesz się coraz mniejszy,
i mniejszy, i mniejszy..."
"Regardless of what you think about religion,
it provides a space for people to reflect
on how small we are. Now that religion is being
increasingly phased out of society, people have to
take it upon themselves to reflect on humanity's
place in the universe. Even if that just means zooming
out on Google Maps, until you get smaller,
and smaller, and smaller."
"Uciekłem do Kalifornii na tydzień bez mówienia nikomu. Chciałem oczyścić się ze wszystkiego, by zobaczyć czy mogę przepracować pewne rzeczy w swojej głowie. Ale to stworzyło jeszcze więcej problemów. Nauczyłem się, że nie działa to w ten sposób." "Co masz na myśli?" "To, że jeśli nie jesteś w stanie rozwiązać swoich problemów w obecnych okolicznościach, prawdopodobnie ucieczka ci w tym nie pomoże." "I ran away to California for a week without telling anyone. I wanted to remove myself from everything, to see if I could work out some things in my head. But it actually created more problems. I learned it doesn't really work that way." "How do you mean?" "Just that if you can't figure out your problems in your present circumstances, you're probably not going to figure them out by running away from them."
"Staram się sprawiać, by miłość w mojej rodzinie ciągnie trwała." "W jaki sposób?" "Miłość jest kruchą rzeczą. Rozpłynie się, więc musisz odtwarzać ją każdego dnia. Codziennie musisz dawać powody swojej kobiecie by cię kochała." "I'm trying to keep the love going in my family."
"How do you keep love going?"
"Love is a fragile thing.
It will dissolve,
so you have to recreate it everyday.
Everyday you have to give your woman a new
reason to love you."
"Kiedy umierał, powiedziałam: 'Moe, jak mam żyć bez ciebie?' Odpowiedział:
'Weź tą miłość, którą czujesz do mnie i roztaczaj dookoła."
"Nie było go przez cztery lata podczas wojny.
Kiedy pisał do mnie listy, nigdy nie pozwalano
mu mówić mu gdzie był. Więc rysował ilustracje,
które pomagały mi się domyślać."
"When he was dying, I said: 'Moe, how am I going
to live without you?' He answered: 'Take the love
you have for me, and spread it around."
"He was away for almost four years during the war.
When he wrote me letters, he was never allowed to
tell me where he was. So he'd draw cartoons to
help me guess."
"Jestem aktorem." "Jak bycie aktorem różniło się od twoich pierwszych oczekiwań?" "Myślę, że każdy decyduje o zostaniu aktorem z miłości. Ale gdy to staje się twoją pracą, chodzi o dostosowanie się, bo nagle stajesz do rywalizacji o utrzymanie z innymi. Niektórzy ludzie nie potrafią 'tego udźwignąć. Miałem dość szczęścia, by mieć pracę przez całe życie. Ale widziałem mnóstwo utalentowanych ludzi, którzy nie mieli tyle szczęścia." "Więc co różni cię od utalentowanych, którzy nie byli w stanie znaleźć pracy?" "Zawsze byłem bardzo zmotywowany (red. dosłownie 'napędzony'). Widziałem porażki wielu zdolnych ludzi, bo oni nie byli zmotywowani, by osiągnąć sukces. W szkole byli w stanie wygrać rolę ze względu na swój talent. Ale osiągasz moment, w których talent sam w sobie nie wystarcza do rywalizacji. Ponieważ w miarę postępów, jesteś w stanie działać przeciwko ludziom, którzy są zarówno uzdolnieni, jak i zmotywowani". "I'm an actor." "How has being an actor differed from your initial expectations?" "Well, I think everyone decides to become an actor from a place of love. But when it becomes your job, there's an adjustment, because suddenly you are in competition with other people for your livelihood. And some people can't handle it. I've been lucky enough to find work my entire life. But I've seen a lot of talented people who weren't so lucky." "So what separates you from the talented people who weren't able to find work?" "I've always been very driven. I've seen many talented people fail because they aren't driven. In school, they were able to win roles because of their talent. But you reach a point where talent isn't enough to compete. Because as you progress, you're eventually going to run up against people who are both talented and driven."
Więcej o pracy Brandona:
Humans of New York from Facebook Stories on Vimeo.
Aga
Dwa głosy 